Artykuł jest poświęcony studium luzów bezpieczeństwa występujących pomiędzy zarysem odniesienia skrajni kinematycznej oraz zarysem odniesienia skrajni budowli. Wielkość luzów bezpieczeństwa jest przyjmowana indywidualnie w zależności od uznania miejskich przedsiębiorstw komunikacyjnych w oparciu o ich doświadczenia eksploatacyjne. Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza (1) obejmuje wprowadzenie, kinematyczne zapotrzebowanie przestrzeni oraz wyznaczenie tego zapotrzebowania. Artykuł powstał w ramach projektu badawczego nr N 509 03531/2367, finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ze środków na naukę na lata 2006÷2009, pt.: „Metodyka wyznaczania kinematycznego zapotrzebowania przestrzeni oraz luzów bezpieczeństwa dla pojazdów tramwajowych, celem ustalenia optymalnego zarysu pojazdu”.