Przedsiębiorstwa kolejowe są zobowiązane do posiadania dokumentacji utrzymania pojazdów kolejowych. W związku z różnymi trudnościami związanymi z opracowywaniem takiej dokumentacji w niniejszym artykule zaprezentowana zostanie alternatywna koncepcja utrzymania sześcioosiowej, ciężkiej lokomotywy spalinowej polegająca na zbilansowaniu zakresów utrzymania na poszczególnych poziomach. Głównymi założeniami proponowanego rozwiązania będzie równomierne rozłożenie w czasie czynności przeglądowo-naprawczych pomiędzy danymi poziomami utrzymania przy jednoczesnym zapewnieniu bezpiecznej eksploatacji i wydłużenia okresu używania poszczególnych komponentów. Na przykładzie zastosowanej metody FMEA (ang. Failure Mode and Effects Analysis) zaprezentowany zostanie sposób doboru zakresu i częstotliwości poziomów utrzymania. Przedstawione zostaną również korzyści wynikające z takiego modelu w porównaniu do klasycznych, pięciopoziomowych systemów utrzymania. Dokonana zostanie analiza obu modeli utrzymania lokomotyw w kontekście ponoszonych kosztów utrzymania w cyklu życia lokomotywy.